کتاب مناسبات دین و فلسفه در جهان اسلام تالیف دکتر رضا اکبریان که توسط پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در سال 1385 منتشر شده است.
متفکران اسلامی و غربی پرسیده‌اند آیا اسلام هم فلسفه دارد و آیا اصولا فلسفه‌ی اسلامی، مفهومی معنادار و یا مفهومی بدون مصداق است؟ به عبارت دیگر، آیا فلسفه‌ی اسلامی وجود دارد؟ درباره‌ی هویت فلسفه‌ی اسلامی، دو دیدگاه کلان ایجابی و سلبی مطرح شده است. عده‌ای، چنین فلسفه‌ای را با بهره‌گیری از فلسفه‌ی دینی فرهنگ و تمدن اسلامی، تعالیم وحی، قرآن و سنت و… اثبات و گروهی آن را مفهوم بی‌مصداق‌یابی هویت معرفی و آن را انکار کرده‌اند. برخی از پژوهشگران حکمت اسلامی با تقسیم‌بندی فلسفه‌ی اسلامی به مدل اخص و اعم، فلسفه‌ی اسلامی را ممکن دانسته‌اند. فلسفه‌ی اسلامی اخص برگرفته از متون دینی و فلسفه‌ی اسلامی اعم عبارت از آرا و دیدگاه‌های حکیمان و فیلسوفان مسلمان است. فلسفه‌ی اسلامی اخص، به خودی خود، وصف اسلامیت را دارد؛ زیرا خاستگاه آن متون است و نه گفتار فیلسوفان. یکی از مهم‌ترین مباحثی که امکان و تحقق اسلامیت فلسفه را ثابت می‌کند، تبیین و تحلیل مناسبات دین و فلسفه در جهان اسلام است که نویسنده در کتاب حاضر در هفت بخش با این عناوین بدان پرداخته است: معرفی پیشگامان فلسفه، پیدایش حکمت مشائی درجهان اسلام، فلسفه در غرب اسلامی، پیدایش حکمت اشراقی و عرفان نظری، توسعه و تعامل مکتب‌های مختلف فکری فلسفی، ملاصدرا و حکمت متعالیه و علامه طباطبایی و فلسفه‌ی الهی.
